بذر هویج با نام انگلیسی Carrot تنوع بسیار بالایی در بین بذر سبزیجات دارد. هر چند در ایران بیشترین میزان استفاده مربوط به هویج نارنجی می‌شود، اما نمونه‌های زرد، سفید، قرمز و بنفش آن نیز وجود دارند. این بذر نه فقط در ایران بلکه در سرتاسر دنیا طرفداران بسیار زیادی دارد. خوشمزه بودن، داشتن خواص دارویی و درمانی، مواد مغذی و ویتامین‌های زیادی و امکان استفاده در برخی از غذاها از دلایلی است که باعث محبوبیت هویج در ایران و جهان شده است. اولین زمان کاشت بذر گیاه هویج به 2 تا 3 هزار سال پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد. البته در آن زمان در کشورهایی مثل آلمان و سوئیس این سبزی برای مصارف دارویی به کار گرفته می‌شود و کمتر آن را می‌خوردند.

اکنون اما کشت بذر هویج بسیار گسترده‌تر شده است. 60 نوع از آن شناسایی شده و در حال کشت در مناطق مختلف جهان است. برای تشخیص هویج با کیفیت و درجه یک هم می‌توانید به پوست بیرونی و رنگ آن نگاهی بیندازید. هر چه پوست بیرونی کلفت‌تر بوده و رنگ آن نارنجی‌تر باشد، کیفیت و مواد مغذی آن بهتر خواهد بود. رنگ نارنجی هویج به دلیل وجود ماده‌ای به نام کاروتن در آن است که هر چه بیشتر باشد، هویج نارنجی‌تر دیده خواهد شد. این گیاه به صورت دو ساله کشت شده و بومی اروپا، افریقا و آسیا محسوب می‌گردد. زردک نام دیگری است که هویج را با آن صدا می‌زنند. ارتفاع ساقه‌های آن نیز از 60 تا 90 سانتی‌متری متغیر است. خود هویج نیز می‌تواند 6 تا 9 سانتی‌متر طول داشته باشد.