متالدهاید از گروه شیمیایی ارگانیک‌ها بوده که به صورت طعمه مسموم (B6%) جهت کنترل نرم تنان (حلزونها و لیسکها)، آفت گیاهی، کرم مفتولی و آبدزدکها استفاده می‌شود. در خاک، میکروارگانیسم‌های هوازی و غیر هوازی ایمن سم را به CO2 و آب تجزیه می‌کنند. این ترکیب در حرارت بالا به تدریج دپلیمریزه میشود به این صورت که گسستگی تدریجی در استالدئید ایجاد می‌شود و در نهایت بواسطه تبخیر یا اکسیداسیون به اسید استیک تبدیل می‌شود.

مکانیسم اثر:

متالدهاید یک سم تماسی و گوارشی بوده که باعث تحریک جانور به ترشح موکوس فراوان شده که در نهایت به خشک شدن بدن آن منجر می‌گردد. به طور کلی بعد از کاربرد متالدهاید کمیت و کیفیت موکوس ترشح شده توسط حلزون تغییر میکند. این تاثیرات ظاهراً ناشی از تاثیر متالدهاید بر سروتونین (ماده محرک عصبی) و متابولیسم انرژی می‌باشد. تاثیر این سم بر نرم¬تنان به کندی بروز میکند. اثرات منفی متالدهاید بر رفتار تغذیه‌ای حلزون ترکیبی از اختلالات عصبی و عضلانی می‌باشد. بلعیده شدن طعمه مسموم متالدهاید توسط حلزونها باعث بروز یکسری علائم رفتاری در جانور می‌شود. در این حالت حرکات رادو (قطعات دهانی حلزون) بسیار نامنظم بوده و جانور قادر به کنترل طعمه نیست. این موضوع نشان دهنده عدم هماهنگی عضلات دهانی است. مطالعات نشان داده است که متالدهاید باعث ایجاد فعالیت‌های الکتریکی غیر عادی در سیستم عصبی مرکزی نرم تنان می‌شود. این موضوع را حداقل از بهم خوردن رفتار تغذیه‌ای جانور که خود ناشی از تاثیر مستقیم سم روی قسمت های کنترل کننده تغذیه در مغز می باشد میتوان استنباط نمود.